تعریف جریان نقدی چیست؟

جریان نقدی مقدار خالص پول نقد یا مشابه‌های پول نقد است که در یک دوره زمانی مشخص به یک کسب وکار وارد و از آن خارج می‌شوند. جریان نقدینگی مثبت به معنی ورود بیشتر پول نسبت به مقداری است که خارج می‌شود و به این معنی است که کسب ‌و کار برای ادامه‌ انجام فعالیت و پرداخت هزینه‌ها، پول کافی دارد. اگر شرکتی جریان نقدی مثبتی داشته باشد، دارایی‌های نقدینگی شرکت در حال افزایش است.

جریان نقدینگی منفی به معنی ورود کمتر پول نسبت به خروج آن است. جریان نقدینگی منفی به این معنی است که شما بیش از میزان درآمد خود خرج می‌‌کنید و حتی ممکن است برای پرداخت هزینه‌هایتان نیاز به دریافت وام یا قرض کردن پول داشته باشید. جریان نقدینگی از طریق جمع ‌کردن جریان‌های پولی مثبت و منفی و سپس محاسبه‌ کردن یک نسبت پولی به دست می‌‌آید.

به‌­طورکلی جریان‌های نقدی را می‌توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:

جریان نقد عملیاتی (Operating cash flow): به خالص وجه نقد ایجاد شده از اقدامات و عملیات عادی یک شرکت تجاری اشاره دارد. جریان نقد عملیاتی مثبت در شرکت‌های نوپا که همواره به دنبال گسترش و رشد بیشتر هستند، یک فاکتور ضروری است.

جریان نقدی سرمایه‌گذاری (Investing cash flow): به تمام هزینه‌هایی که صرف سرمایه‌گذاری می‌شوند، اشاره دارد. برای نمونه مبلغی که به منظور خرید تجهیزات و دارایی‌های فیزیکی از حساب شرکت خارج می‌شود یا هزینه‌ای که صرف سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار شده است. علاوه بر مواردی که گفته شد این نوع جریان نقدی، مبلغی که در نتیجه فروش دارایی وارد حساب شرکت می‌شود را هم شامل می‌شود. منفی بودن جریان نقدی سرمایه‌گذاری الزاما همیشه نشانه بدی نیست چرا که این جریان در شرکت‌هایی که فعالانه در جهت کسب و کار خودشان سرمایه‌گذاری می‌کنند، اغلب منفی است.

جریان نقدی مالی (Financing cash flow): به طور کلی مبلغی است که بین شرکت و سرمایه‌گذاران، مالکان یا طلب‌کاران آن جابجا می‌شود. بنابراین می‌توان گفت هزینه‌ای که صرف پرداخت بدهی‌ها، حقوق کارمندان، سود سهام‌داران می‌شود، جزئی از جریان نقدی مالی یک شرکت است.