تعریف سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه در گردش معیاری است که هم برای نشان دادن میزان کارآمدی یک شرکت به کار می‌رود و هم نشان‌دهنده سلامت مالی آن در کوتاه مدت است. شاخص سرمایه‌ در گردش از مهم‌ترین شاخص‌های مالی است که قدرت نقدشوندگی دارایی‌های شرکت را نشان می‌دهد. این معیار، دارایی‌هایی را در نظر می‌گیرد که در یک سال مالی (یا هر دوره مالی که مد نظر دارید)، قابلیت تبدیل شدن به پول نقد را دارند. در حقیقت سرمایه در گردش، دارایی‌های جاری یک شرکت را نشان می‌دهد.  
نسبت سرمایه در گردش چیست؟
یکی دیگر از نسبت‌های کاربردی در تحلیل شرکت‌ها، نسبت سرمایه در گردش آن‌ها است و مشخص می‌کند که آیا شرکت، دارایی‌های جاری و نقدشونده کافی برای پوشش بدهی‌های کوتاه‌مدتش دارد یا خیر. این نسبت را می‌توان از تقسیم مقدار فعلی دارایی‌های جاری شرکت بر بدهی‌های جاری آن محاسبه کرد. این نسبت می‌تواند سلامت مالی نسبی شرکت را در دوره جاری نشان دهد. اگر نرخ محاسبه‌شده سرمایه در گردش یک شرکت عددی بیشتر از ۱ باشد، به این معنا است که شرکت می‌تواند در بازه زمانی کوتاه‌مدت بدهی‌های خود را پرداخت کند. اگر این نرخ عددی کمتر از ۱ را نشان دهد، به این معنا است که شرکت در پرداخت بدهی‌های خود با سختی مواجه است.
سرمایه در گردش خالص چیست؟
اگر بدهی‌های جاری از دارایی‌های جاری یک شرکت کسر گردد، سرمایه در گردش خالص به دست می‌آید. به عبارت بهتر، سرمایه در گردش خالص، میزان واقعی دارایی‌های نقد یک شرکت است.
سرمایه در گردش خالص چه اهمیتی دارد؟
هرچه فاصله دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت در بازه زمانی کوتاه‌مدت کمتر باشد، این شرکت فرایندهای تجاری کارآمدتر و چابک‌تری دارد. در نقطه مقابل این حالت، شرکتی قرار دارد که فاصله دارایی‌ها و بدهی‌های جاری آن بیشتر است. نرخ سرمایه در گردش خالص این شرکت منفی است و امکان پرداخت تعهدات جاری شرکت با استفاده از دارایی‌ها و نقدینگی در دسترس آن، وجود ندارد.